पहाड़ी भाषा दी नौई चेतना .

Sunday, August 5, 2012

मितराँ,मेळेयाँ, मिंजराँ ,बार-तिह्याराँ ते भी डर लगदा


मितरो ! इक प्हाड़ी ग़ज़ल तुहाँ सारेयाँ दिया निह्याळपा च ----- द्विजेन्द्र द्विज

 डर लगदा


अणदिखियाँ, अणसूत्तरियाँ तलुआराँ ते भी डर लगदा
मितराँ,मेळेयाँ, मिंजराँ ,बार-तिह्याराँ ते भी डर लगदा 


फाणें पर दरया कचियाँ पतुआराँ ते भी डर लगदा
पतणाँ पर भी खतरे अध-मँझधाराँ ते भी डर लगदा


पैरी-पौणे झाम्बड़ियाँ सत्काराँ ते भी डर लगदा
खिंजदे प्रेम-लसाक्के गुह्जियाँ माराँ ते भी डर लगदा


हाराँ हेठ लकाई फेरन छुरियाँ जीह्याँ यार अपणे
कदी ताँ कचियाँ कूम्म्ळियाँ कचनाराँ ते भी डर लगदा 


जिह्नाँ सिराँ पर हत्थ नीं कोई ,कोई बब्ब-गुसाईं नीं
तूह्णेयाँ तिन्हाँ सिराँ पार बड्डेयाँ भाराँ ते भी डर लगदा


फरड़ुआँ,ककड़ाँ,हिरणाँ पर तित क्हूमत मिरगाँ-रिच्छाँ दी
एह सोच्ची नैं सैल्लियाँ- सैल्लियाँ धाराँ ते भी डर लगदा


ओह्त्थू जाई बरफे बिच इक रात जे कटणा पोए ताँ
मितराँ बाँकियाँ-बाँकियाँ धौळाधाराँ ते भी डर लगदा


खून –पसीन्ना इक्क करी भी पल्लैं नीं किछ भी पौन्दा
बान्दर पाह्न जुआड़ाँ खिल्लेयाँ हाराँ ते भी डर लगदा


काहल्लू कुसदे साफ्फे खोहड़ी देह्न बखूरी ईह्याँ इ एह
दरबाराँ बिच होच्छेयाँ पैहरेदाराँ ते भी डर लगदा


जीह्याँ हन मजबूर करा दे फाक्के  फाइह्याँ  लैंणे जो 
बडेयाँ बचनाँ कसमाँ कौल-कराराँ ते भी डर लगदा


माराँ -कुट्टाँ खाई भी एह ढीठ जरा नीं जुमसा दे
सैह थे होर जिह्नाँ जो था फटकाराँ ते भी डर लगदा


सच्ची गल्ल गलाई छुड़कै हिक्क ताँ जळबाँ-जख्माँ ते
अपण मैहरमाँ, मितराँ, बाकमकाराँ ते भी डर लगदा


जम्मी-पळी नैं जिहत्थु घाळुआँ दई करी बड्डे होयो थे
कैंह अँगणा घर-बाराँ, दुआल्लाँ- दुआराँ ते भी डर लगदा


पोह्न जे दो -त्रै छुटियाँ दिल भी करदा घरैं इ मनाणे जो
अपण प्रोह्णेयाँ मितराँ रिस्तेदाराँ ते भी डर लगदा


इक्की बक्खैं रैह्न्दा ता पण्छैण कोई बणदी तेरी
मितरा मिंजो तेरेयाँ उआराँ –पाराँ ते भी डर लगदा


दूरे ते सह चैन दिले दा हाक्खीं दा सुपनाँ भी सैह
ओह्न जरा जे रैड्डैं छैळ नुहाराँ ते भी डर लगदा


हुण ताँ बढ-टुक, खून खराब्बे ढँग सभ मन परचाणे दे
गेया जमाना जाह्ल्लू था अखबाराँ ते भी डर लगदा


पैह्ल्लैं इ पिछले साह असाँ देयाँ दरुआज्ज्याँ नीं छड्डा दे
हुण ताँ मितरो ! नौंया धुआर-स्धाराँ ते भी डर लगदा


अगला पाळा कुस खड़पे दे मूह्यें च औंगळ पा करदा !
कदि था लोक्काँ जो जिदियाँ फफकाराँ ते भी डर लगदा


कल भी नीं मुक्क्या अज भी नीं मुकणाँ परसुँ भी रोग्गैं मुकणाँ नीं
हण ता बैद्दा ! तेरेयाँ तुआराँ-सुआराँ ते भी डर लगदा


न्हेरियाँ नीत्ताँ, काळियाँ मणसाँ, ‘द्विज’ जी ! मैल्ले अँदरून्ने
मुलखे दे डोळे जो हुण ता क्हाराँ ते भी डर लगदा

4 comments:

  1. ओह्त्थू जाई बरफे बिच इक रात जे कटणा पोए ताँ
    मितराँ बाँकियाँ-बाँकियाँ धौळाधाराँ ते भी डर लगदा

    द्विज जी ,इस बात पर कोई दो राय नहीं कि आपकी ये पहाड़ी गज़ल ,बहत बेहतर बनी है परन्तु एक बात जो मेरे ज़हन में एकदम आयी है ,वह यह कि इतनी लंबी गज़ल ,गज़ल की खूबसूरती को खत्म कर देती है !इसलिए आप गज़ल को 9 शेरों तक सीमित रखेंगे तो बेहतर रहेगा !

    ReplyDelete
    Replies
    1. आदरणीय भाई अश्विनि रमेश जी
      आपको ग़ज़ल पसन्द आई, आभार।
      जहाँ तक ग़ज़ल में शे’रों की संख्या की बात है:
      क्योंकि यह ग़ज़ल एक ही सिटिंग में , एक ही मूड में
      पूरी हो गई थी, इसलिए जितने शे’र हो गए
      सब के सब मैंने इसी ग़ज़ल में डाल दिए थे।

      मुझे इसे तीन-चार ग़ज़लों में
      बाँटने का समय भी नहीं मिला।

      लेकिन संग्रह में इसे तीन-चार ग़ज़लों में
      ज़रूर बाँटने का इरादा है।

      Delete
  2. द्विज जी, गज़ल बहुत ही खूबसूरत है. इतने सारे शेर और सब के सब एक से बढ़ कर एक.. लाजवाब.

    ReplyDelete