![]() |
चित्रकृति:सुमनिका |
1
धुप्प छां
पहाड़ां साई धुप्प छां ढौंह्दा रिया।
रोज तिल तिल करी छलौंदा रिया।।
रक्खियां पल्याई छुरियां जिन्हां।
जाई अंगणे उन्हां दे बौंह्दा रिया ।।
केई लग्गे मगर मेरे हत्थां धोई।
फिरी बी बेफिक्र होई सौंदा रिया।।
केई ढकियां थियां ख्वाबां
दियां।
कदी लूंह्दा रिया कदी गौंह्दा रिया ।।
बिच्च रस्ते च जेह्ड़े छड्डदे
रेह् ।
उन्हां लोकां ने रस्ते कठौंदा रिया।।
बुणे - पट्टु कंबल मैं बुह्तेरे अपर।
भर हीयूंदे मैं नंगा ठह्णौदा रिया।।
इत्थे मिल्या नी मैहरम दिले दा कोई।
अंदरो अंदर मैं उम्रां घटौंदा रिया।।
लोकां थप्पी ने दाह् लाई झूठी ।
मिठिया गल्लां मैं रोज ठगौंदा रिया।।
जाह्लु कित्ती मती मैं भलमाणसी।
ताह्लु हट्टियां घराटां लटौंदा रिया।।
नी अपणे होए नी पराए लग्गे।
इदेह् रिश्ते मैं उम्रां हंडांदा रिया।।
कन्ने सूरजे दे मैं चलदा रिया ।
कदी चढ़दा रिया कदी घ्रोंदा रिया।।
दिक्खी नौंएं तमासे दुनिया दे ।
कदी हसदा रिया कदी रौंदा रिया।।
लेई दर्दे दिले दे अल्फ़ाज़ नित।
गीतां- नज्मां दी
मालां परौंदा रिया ।।
2
दिक्खी ने चुप रेई गिया...
उपजाऊ खेतर होई गे बंजर दिक्खी ने चुप रेई गिया।
वारे पारे खूनी मंजर दिक्खी ने चुप रेई गिया ।।
कुते राम बणादा बड्डा कुत्ते अल्लाह ताला ए।
रोज लड़ादे मस्जिद मंदर दिक्खी ने चुप रेई गिया।।
टुकड़े खातर लड़ियां बिल्लियां खूब तमासे कित्ते ।
बिल्लियां दे जज बणी गे बंदर दिक्खी ने चुप रेई गिया।।
भाईयां भाईयां बिच्च झमेले जोरू जोर जमीनां दे।
उट्ठदे नौंएं रोज बवंडर दिक्खी ने चुप रेई गिया।।
नैतिकता ईमानदारी ते कन्ने देस प्यारे दे।
खुन्ने होई गे सारे संदर दिक्खी ने चुप रेई गिया।।
पैसे सुट्टो करो पढ़ाई आज्ज जमाना पैसे दा ।
बणे दुकानां विद्या मंदर दिक्खी ने चुप रेई गिया।।
जिन्हां हत्थां उपकार हुंदे थे ओ बी इक्क जमाना था।
उन्हां हत्थां आज्ज पैने खंजर दिक्खी ने चुप रेई गिया।।
खूब कमाईयां कित्तियां लोकां काले धंधे करी करी।
बैट्ठे केई बणी सिकंदर दिक्खी ने चुप रेई गिया।।
बुक्कल़ी बिच्च छुपाई छुरियां मुक्खे राम उच्चारा दे।
बाहरे चिट्टे काले अंदर दिक्खी ने चुप रेई गिया।।
पापां धरती गेई भरोई खूब सुणाया रोई ने।
किच्छ नी बोल्ले पीर पैगंबर दिक्खी ने चुप रेई गिया।।
3
कबता के लिखणी
दिले नी जेकर प्यार ता कबता के लिखणी ।
धोखे च रक्खै यार ता कबता के लिखणी ।।
हौन्न बूट्टे सब ठुंडे
ठुंडे ते पौंग्र सुकी सुकी ।
होए बदली सब नुहार ता कबता के लिखणी ।।
जे दूर बसेरे हौन्न दिल रुचेयां दिलदारां दे ।
अते हवै नी रुत बहार ता कबता के लिखणी ।।
दूर जाणी हवै जानी ते बिखड़े रस्ते हौन ।
कने हौन सराबी कहार ता कबता के लिखणी ।
अपणा आप जलाणा दुनिया
दियां दर्दां ने ।
जे नी समझै संसार ता कबता के लिखणी । ।
एहसास नी समझै कोई डुल्ले बरकेयां पुर ।
अते नी मिलै दरकार ता कबता के लिखणी ।।
4
साह्ड़े हिमाचले दी नी रीस कोई...
अजेह् बी साह्ड़ेयां पहाड़ां च प्रेम प्यार जिंदा ऐ।
निक्केयां बड्डेयां दा आदर - सत्कार जिंदा ऐ ।।
अणछूयां रस्तेयां पर जित्थे विचरते देवते ।
चिट्टी चांदिया भरोई साह्ड़ी धार जिंदा ऐ ।।
इत्थे झूरिया गंगिया दी मिट्ठड़ी तान जिंदा ऐ ।
ढोल नगारेयां मिट्ठड़ी झंणकार जिंदा ऐ ।।
नौआं जमाना आया लोक लाक्ख बोल़ण ।
साह्ड़ा सुनार जिंदा ऐ साह्ड़ा लोहार जिंदा ऐ ।।
रैह्न्दे भाईयां साई हिंदू मुस्लिम ते सिक्ख ईसाई।
साह्ड़ेयां पहाड़ां च मोहब्बता दी नुहार जिंदा ऐ ।।
करी सकेया नी कोई पहाड़ां दा बाल़ बांका ।
साह्ड़ी संस्कृति जिंदा ऐ साह्ड़ा संस्कार जिंदा ऐ ।।
हरणातरां जातरां नुआल़ेयां दे इत्थे नाच जींदे ।
हास्सेयां ठट्ठेयां दी मिट्ठड़ी फुहार जिंदा ऐ ।।
पिज्जां ककड़ां दी बणां च हुंकार जिंदा ऐ ।
मोरां मोनाल़ां दी उच्चड़ी उडार जिंदा ऐ ।।
पच्छिमी सभ्यता भवें कितणें ई रंग लाए ।
लोहड़ी सैंरी ते रल़ियां दा साह्ड़ा
हर त्योहार जिंदा ऐ ।।
पच्छिमी हवा नी साह्ड़ा किच्छ बिगाड़ी सकदी ।
साह्ड़ेयां पहाड़ां दी ठंडड़ी बयार जिंदा ऐ ।।
बेईमानिया ठग्गिया इ नी इत्थे पुच्छदा कोई ।
साह्ड़ा ईमान जिंदा ऐ साह्ड़ा ऐतवार जिंदा ऐ ।।
रक्खदा बुक्कतां प्यासेयां
दी प्यास बुझाणे दियां।
साह्ड़ा नौण जिंदा ऐ साह्ड़ा पणिहार जिंदा ऐ ।।
गिटपिट अंग्रेजिया च दुनिया लाक्ख लायै ।
साह्ड़िया हिमाचलिया दा अपणा मयार जिंदा ऐ ।।
साह्ड़े हिमाचले दी नी कोई रीस दर्द ।
जालु तक एह् चन्न सूरज ते संसार जिंदा ऐ ।।
5
मुश्कलां के करगियां
मुश्कलां के करगियां उसदा जनाब ।
परां च जिसदे हौसला है बेहिसाब ।।
नित नी भरोइयां रैंदियाँ नदियां कदी ।
रक्खयो सम्हाली दोस्तों चढ़दा शबाब ।।
धुप्प छां सब वक्त दे ई खेल ने ।
गरीबियाँ नी रैंदियाँ नित नी नबाब ।।
अपणे पसीने पुर जिसजो विश्वास है ।
अध्धे अधूरे रैंहदे नी उसदे ख्वाब ।।
पढ़ी नी सकेया ओ बी चाला वक्त दा ।
उंगलियां प करदा रिया जेहड़ा हिसाब ।।
खरा नी हुन्दा अंहकरियां ने उलझणा ।
खरा नी दैणा हरेक गल्ला दा जबाब ।।
कुत्ते दी जात अप्पू पुच्छैणी जांदी ऐ ।
उसदे अग्गे सुट्टी ने दिक्खो कबाब ।।
माहणुए दे बिच्च माहणु पढ़णे दी ।
दर्द नी दुनिया च मिल्दी कोई किताब ।।
No comments:
Post a Comment